«

»

jun 20 2012

Bericht afdrukken

Trek Varken (Pulled Pork) – Het Trekken & Proeven



Het kan u bijna niet ontgaan zijn dat meneer Veelkantie van dinsdag op woensdag een bijna 18-urige gaar en rooksessie heeft gehouden om van een stuk varken het wereldberoemde Pulled Pork te maken. Dankzij de foto’s en teksten die ik gedurende sessie bijna ieder uur met u deelde via mijn blog, mijn Twitter en Facebook account kon u de vorderingen allemaal live en op de voet volgen.

Waarnaar de belangstellende het meest nieuwsgierig zijn is of het, het allemaal wel waard was. Daarop geef ik u hieronder dan eindelijk het verlossende antwoord op.

Vanmiddag sloot ik de Live Blogging: 17-urige ‘low & slow’ Pulled Pork sessie blogpost af met het beeld van de varkensschouder die helemaal gaar en klaar was. We pikken daar de draad weer op.

Het Trekken:

Stonden we dan met een van 3,9 tot 2,4 kilogram sterk gereduceerde supergare varkensschouder.

We hadden de varkensschouder gedurende zo’n drie uur laten afkoelen in zilverfolie, maar de kerntemperatuur was nog altijd zo’n 54 graden Celsius. Het beest koelde nog veel langzamer af dan hij warm te stoken was, zo leek het wel een beetje. Maar hij was koel genoeg om te trekken!

Het bot konden we moeiteloos en helemaal schoon tot op het… inderdaad ja… bot er zo uitvissen. Ook het vlees liet zich moeiteloos van elkaar lostrekken. Het was net draadjesvlees, maar dan in een jus van zijn eigen vet en vleessappen, en natuurlijk wel van een knor en niet van een boe.

Het vet in de varkensschouder was nagenoeg compleet weggesmolten. Alleen aan de onderkant, net onder het vel, zat nog wel wat vet, maar ook dat was zo zacht dat je het moeiteloos van het vlees kon scheiden. Het vlees was geweldig mals, werkelijk nergens droog en zelfs niet erg vet. En dat verbaasde ons best wel. Want het vlees had toch liggen garen in het eigen vet en vleessap. De korst om het vlees smaakte nergens verbrand ondanks, zoals u zelf kunt zien op de foto, het beslist heel donker was geworden. In tegendeel, de korts was mooi krokant en geweldig smaakvol. We maakten de korst klein, wat eenvoudig ging, en mengde dit door het andere vlees.

Het vel onderop het stuk schouder was niet echt eetbaar. Dat was wel erg krokant geworden. Maar het had beslist wel zijn dienst bewezen, want door de varkensschouder op de vel zijde op het grillrooster te leggen, bleven heel veel sappen in het vlees bewaard. En ook het meeste vet onder het vel was totaal gesmolten en zorgde op zijn beurt weer voor allemaal extra sappigheid.

Toen we eenmaal uitgeplukt waren bleek dat er 1,7 kilogram eetbaar vlees over was van de 3,9 kilogram varkensschouder, inclusief het vel en bot, waarmee we een dag eerder begonnen waren.

Dat is natuurlijk een hele forse reductie. Maar gezien de zeer schappelijke prijs die wij bij de Worstenmakerij betaalden voor de complete schouder, nog geen € 14,-, valt de prijs per kilogram dat wij overhielden van de schouder best wel mee. Wat het gerecht wel duurder maakte was de enorme hoeveelheid briketten en houtskool die nodig was om de schouder in bijna 18 uur te garen en roken. De kosten van de briketten en kolen kwam ook op zo’n € 12,-. Tezamen dus zo’n € 26,-.

Nou moet ik wel zeggen dat wij best wel een paar dagen, ik schat toch minstens wel een dag of drie, zouden kunnen eten van deze 1,7 kilogram Pulled Pork. Zou je de prijs delen door die 3,5 dagen dan kom je natuurlijk al een stuk gunstiger uit. Dan is het nog geen € 7,50 per dag vlees. Was het niet dat wij inmiddels een schare fans om ons heen hebben die al staan te trappelen om te proeven als wij weer eens wat bijzonders, iets interessants of iets lekkers bereiden. U kent het misschien wel. Een bakje naar die, een bakje naar dat, een bakje naar zus en een bakje naar zo.

Maar dan nog hebben we er niet alleen vanavond heerlijk van gegeten, maar is er ook nog voldoende over om ook morgenavond z´n vieren van te eten. Dus zo dramatisch is het niet echt ;)

Het Proeven:

We hadden besloten om het proeven van het vlees op een min of meer zo authentiek mogelijke wijze te doen. Dus met wat koolsalade en een lekkere saus op een wit broodje. Gewoon zoals men dat in het Oude dan wel Diepe Zuiden van de Verenigde Staten ook doet. Want het mag dan voor ons een bijzonder gerecht zijn, met name door de enorme bereidingstijd, maar in die contreien is het een bijna alledaags gebeuren. Zo mag ik u graag verwijzen naar de korte documentaire op dit blog Cut/ Chop/ Cook over de barbecue cultuur in The Southern United States.

Als saus voor bij, door of op de Pulled Pork verkozen wij het om onze ‘eigen’ (tussen haakjes want natuurlijk zoals met alles in het leven geïnspireerd door van alles en iedereen) ‘all purpose’ BBQ-saus te maken. Het recept treft u aan onder: ‘Pittige Barbecue Spareribs Rub/ Saus (en grill tips)’.

Hieronder even twee voorbeelden van de broodjes Pulled Pork zoals wij die inmiddels verorberde:

Maar ik heb nog altijd niet beantwoord hoe het smaakte, en of het allemaal de moeite waar was.

De smaak was heerlijk, echt heerlijk, maar wel een verrassing voor ons. Geen onaangename verrassing, dat zeker niet. Maar wel even een vreemde gewaarwording. Want waar hadden wij dit al meermaals en werkelijk exact al eens eerder geproefd? Precies. Pulled Pork smaakt exact hetzelfde als onze gerookte en ‘low & slow’ gegaarde Spareribs. Echt, zoals twee druppels water!

De grote verschillen zitten in de bereidingstijd en de kosten. Met onze Spareribs zijn we vijf uurtjes druk om exact hetzelfde resultaat en smaak te bereiken, in tegenstelling tot de bijna 18 uur die ik bezig was met het bereiden van Pulled Pork. Bij onze Spareribs ben ik hooguit € 10,- kwijt voor dezelfde hoeveelheid vlees, in tegenstelling tot € 14,- voor de varkensschouder. Bij onze Spareribs verstook ik circa en hooguit € 4,50 aan houtskool, in tegenstelling tot de Pulled Pork waarbij ik zo’n € 12,- aan briketten en houtskool verstookten. Kortom, om exact hetzelfde soort vlees en exact dezelfde smaak te bereiken had ik nu dus 13 uur langer gerookt en zo’n € 11,50 meer uitgegeven. Ik weet het voortaan dus wel. Als ik Pulled Pork wil dan pluk ik gewoon de volgende keer onze Spareribs uit elkaar. Dat is bijna drie keer sneller en bijna een keer goedkoper dan de Pulled Pork!

Ik wil u dan ook oproepen, kijk eens onder de link die staat onder Spareribs en neem dan ook even het eerdere Live Blogging: ‘Roken van Spareribs’ door, en u heeft Pulled Pork te pakken!

Nou mag ik over mijn spareribs best even onbescheiden zijn. Wie wij inmiddels ook op onze ‘low & slow’ gegaarde en gerookte spareribs trakteerden, men was en is zonder uitzondering iedere keer en telkens weer laaiend enthousiast. Volgens deze mensen zijn onze spareribs de lekkerste die ze ooit hebben geproefd. En wie ben ik dan om deze mensen tegen te spreken, toch ( :) ). Dus op de vraag of wij de Pulled Pork lekker vonden kunnen wij kort en krachtig zijn. Ze lijken als twee druppels water op de smaak en structuur van onze spareribs dus de smaak is gewoon fantastisch.

Was het alle moeite waard:

Naar aanleiding van bovenstaande kunt u het antwoord natuurlijk wel een beetje raden. Nee. Gewoon keihard nee! Maar… ook weer ja. En niet eens een twijfelachtige maar een volmondige ja.

Nee natuurlijk omdat wij veel sneller en veel goedkoper exact hetzelfde resultaat weten te bereiken. Dus bijna 18 uur zwoegen was en is totaal overbodig. Evenals het bijna het dubbele aan geld uitgeven om tot hetzelfde resultaat te komen totaal overbodig en best een beetje zonde is.

En toch ook weer ja omdat het wel een hele belevenis was. Omdat je het als ‘barbacue-us-fanaticus’ gewoon minstens een keer gedaan moet hebben. Gewoon om aan jezelf te bewijzen dat je het kan. Om aan jezelf te bewijzen dat je de kloten en het doorzettingsvermogen hebt om bijna een complete dag heel geduldig en heel minutieus, en aanvechtend tegen de slaap en de vermoeidheid, en in mijn geval vanwege mijn gezondheid de uitputting, een stuk vlees te reduceren van bijna vier tot nog geen twee kilogram, en dan ook nog eens iets heerlijks te bereiden. Iets dat de meeste mensen, net als onze spareribs, nog nooit eerder geproefd hebben.

Voor mij was het mentaal heel belangrijk om dit te volbrengen. En dan kunt u zich afvragen of het bereiden van Pulled Pork nou echt zo’n mentale uitdaging is. En dan kan ik u vertellen dat dit voor veruit de meeste mensen niet perse het geval zal zijn. Maar zoals ik al aantipte ben ik nu al zolang zo ongezond en daardoor doorgaans niet instaat ben om heel veel normale dingen te volbrengen, dat dit gewoon een mentale emotionele strijd was tussen mij en mijn haperende fysieke gezondheid, dus mijn lichaam. Ik heb voor mezelf bewezen dat, als ik het wil, dat mijn wilskracht het nog altijd wint van mijn lichaam. Dat ik fysiek misschien niet meer één van de sterkste ben, maar dat er nog altijd niets is dat mijn geest niet aankan. En hoe buitenaards en misschien zelfs als geleuter dit voor u mag klinken, voor mij was dit het doel. En dat is me gelukt. Ik ben de winnaar!

Alleen al daarom wil ik de mensen bedanken die me gedurende die 18 uur steunde met gezellige grappenmakerij en aandacht. U heeft werkelijk geen idee hoe belangrijk dit stiekem voor mij was.

Permanente koppeling naar dit artikel: http://veelkantie.nl/blog/2012/06/20/alvast-een-voorproefjebroodje-trek-varken/

7 reacties

Naar het reactie formulier

  1. Geert

    Ziet er geweldig lekker uit…
    Alleen jammer dat je volgens mij op het broodje ( ah weekendbol?? ) hebt bezuinigt …
    een gerecht met zo’n bereidingstijd en toewijding verdient beter brood..

    1. Meneer Veelkantie

      Geert,

      Nee, was geen AH Weekendbol. Die zijn zoetig en dat vinden wij niet lekker. Verder waren het prima broodjes.

      We moeten het ook niet overdrijven. Trek Varken is in het Oude Zuiden van de Verenigde Staten een heel doordeweeks gerecht. Een armoede gerecht zelfs waarmee men de minder of oneetbare delen van het varken eetbaat maakten. En zo behandelen wij het ook ;)

  2. Edwin

    Hoi Veelvakantie,
    Als je geen nacht wilt opblijven, net als ik trouwens, neem je de volgende keer gewoon een procureur van 1 kg. Leg je er ‘s morgens om 9u op en eind van de dag klaar. Het voordeel vindt ik dat je net iets minder werk hebt aan een groot stuk procureur als aan de spareribs. Zeker als je het net als ik op een ‘gewone Weber’ low and slow wilt doen. Maar petje af voor je 18uurs Pulled Pork.

  3. Ribhead

    Ik denk toch dat je de Carolina Mustard Sauce had moeten maken hierbij… Gewoon vanwege de klassieke combinatie, maar uiteraard is dit geheel altijd naar eigen invulling!

    Ik zat wel met watertanden te kijken (nog steeds)!

    Topwerk meneer Veelkantie!

    Gr
    Ribhead

    1. Meneer Veelkantie

      Edwin,

      De uitdaging was nou net om een flinke homp vlees zo gaar te roken dat je deze uit elkaar kunt trekken. Maar ik snap heel goed wat je bedoeld. En wie weet ;)

      Hoezo zouden spareribs meer werk zijn?

      Ribhead,

      Je weet wat ze zeggen van dingen die je vind toch? Die mag je houden ;)

      Lekker was het beslist. En dank je ;)

  4. Edwin

    Het extra werk is dat je zeker als je het low and slow doet met spareribs dat je de temp wat beter in de gaten moeten houden, niet te hoog anders drogen ze uit. Procureur droogt minder snel uit. Vaker sprayen, ik pak ze tegenwoordig na 2,5 uur roken in alufolie. Dan moet je er saus op smeren voor een lekker laagje. Ik heb niet echt veel rust als ik spareribs doe hoor. Maar het is geen vervelend werk, anders zou ik er geeneens aan beginnen. En wat je zegt over de spareribs als je ze eenmaal op deze manier geproefd hebt wil je nooit geen andere meer. Ik probeer het wel eens maar die voorgekookte ribben hoef ik echt niet meer.

    1. Meneer Veelkantie

      Edwin,

      Als ik spareribs maak dan fluctueert de temperatuur regelmatig, maar ze drogen nooit uit. Ik spuit ze gewoon zo nu en dan in met wat olijfolie zodat het verdampen van het vocht in het vlees minder snel gaat. Ik kijk zo nu en dan, zo om de 30 tot 45 minuten, even of de temperatuur nog goed is in de smoker, vul eventueel wat houtskool aan en verder doe ik er weinig aan. Na een uurtje of vier pak ik ze in, in zilverfolie en laat ze met wat olijfolie nog een uurtje op de smoker liggen. De lekkerste spareribs ooit zijn het resultaat. Zo gaar, mals en sappig dat ze van het botje vallen.

      Vlees roken is nu eenmaal een actief gebeuren in die zin dat je het allemaal een beetje in de gaten moet houden. Maar veel werk is het niet. Hooguit het voorbereiden van de ribben en het opstarten van de boel. Maar dat heb je ook met een procureur. Het grote voordeel van spareribs op de ‘low & slow’ methode is dat ik zeker weet dat de ribben na hooguit vijf uurtjes klaar zijn. En als je ook nog een klein beetje weet wat je koop zijn ze ook gegarandeerd super lekker.

      Wij zijn niet zo van een ‘laagje’ op de ribben of ander vlees. De korst met de daar in het begin op aangebrachte rub en olijfolie zorgt voor een heerlijk krokant laagje die prachtig contrasteert met de super malse en overgare binnenkant. Hierdoor proef je ook de echte vleessmaak zonder dat de bast dan wel sticky rub de smaak van het vlees overheerst of bepaald. Daarom pakken we de ribben pas het laatste uurtje in om een soort van stoom effect te krijgen zodat het vlees helemaal door gaart, maar niet te lang zodat het korstje niet helemaal verweekt.

      En nee, voorgekookte ribben… moet er niet aan denken ;)

Laat een reactie achter