Henry is een oude man die zijn dagen slijt in een verpleeghuis. Normaal zit henry ineengedoken en diep in zichzelf gekeerd in zijn rolstoel en valt er met hem niet te communiceren. Op het oog zou je zeggen dat Henry feitelijk al gestorven is maar zijn lichaam zich daar nog niet bewust van is. Maar dan gebeurd er iets wonderbaarlijks. Zodra de verpleegster Henry een koptelefoon opzet en de muziek uit zijn dagen aanzet op de iPod dan komt Henry opeens weer tot leven. Met grote ogen kijkt hij in het rond terwijl hij meebeweegt en meezingt op de muziek. Het effect ijlt zelfs nog een poosje na. Want als Henry een poosje naar zijn muziek heeft geluisterd dan blijkt Henry, weliswaar tijdelijk, van binnen springlevend en zelfs nog relatief scherp van geest te zijn. En er valt zelfs heel (even) goed met hem te praten.
Recente Blog Reacties