«

»

Mei 07 2014

Bericht afdrukken

Waarom zou je eigenlijk geen ‘racist’ mogen zijn?



Of wanneer mag u geen 'racist' zijn

Na een flink aantal affaires verder, denk dan aan de Zwarte Pieten discussie, aan de hetze na de oproep van Wilders voor minder (criminele) Marokkanen, de ophef over de Duindorpers, de kwestie Donald Sterling, de ophef over de 'New Black' statement van Pharrell Williams, enzovoort, is meneer Veelkantie een beetje op een rijtje gaan zetten waar de schoen nu precies wringt. De vraag die mij blijft bezighouden is... Waarom zou je eigenlijk geen 'racist' mogen zijn?

BlackfaceOm maar eens met de voornaamste vraag te beginnen die de lezers zichzelf misschien kunnen stellen na deze inleiding... Is meneer Veelkantie soms zelf een 'racist' en is dat de reden waarom ik een pleidooi lijk te willen houden voor 'racisme'?

Ik denk dat het eraan ligt aan wie je het vraagt en welke definitie men wenst te hanteren van 'racisme'. Want de definitie van 'racisme' blijkt enorm onderhevig te zijn aan iemands ideologische en/ of religieuze denkbeelden. Het is al lang niet meer zo dat de definitie van 'racisme' zich beperkt tot de 'leer van de superioriteit van het ene ras boven het andere a.d.h.v. van onveranderlijke fysieke genetische kenmerken'.

Zoals Pat Condell al constateerde, in één van zijn betere video-rants tegen het politiek correctisme ten faveure van de islam, is er tegenwoordig weinig voor nodig om gebrandmerkt te worden als 'racist'. Je uitspreken tegen bijvoorbeeld de barbaarse uitwassen van een politieke ideologische doctrine die vermomd is als religieuze stroming is al voldoende om geclassificeerd en gediskwalificeerd te worden als 'racist'.

Volgens deze politiek ideologische en religieuze definitie van 'racisme' is meneer Veelkantie zonder meer een 'racist'. Ik kan en wens namelijk niet te ontkennen dat de ene cultuur en/ of religie moreel ethisch superieur is aan de andere. Immers, als alle culturen relatief zouden zijn 'dan is kannibalisme een kwestie van smaak', merkte de Duits-Amerikaanse politieke filosoof Leo Strauss al eens op, in zijn verzet tegen het sterk opkomende (cultuur)relativisme.

Zou je het hebben over onveranderlijke fysieke genetische kenmerken, zoals bijvoorbeeld de huidskleur, een al dan niet aangeboren dan wel erfelijke handicap maar ook zaken als de seksuele geaardheid en het zijn van man of vrouw, enzovoort, dan is meneer Veelkantie beslist geen 'racist'. Maar ik merk daarbij wel op dat er sprake kan zijn van een culturele component die ik mogelijkerwijs wel verwerp. Zoals bijvoorbeeld de gangsta dan wel nigga cultuur onder veel zwarte met name jonge mensen. Die zgn. (sub-)cultuur vind ik namelijk moreel ethisch buitengewoon verwerpelijk.

Kortom, meneer Veelkantie is beslist geen 'racist' volgens de correcte definitie van het woord 'racisme'. Maar ik ben beslist ook geen cultuurrelativist. Ik ben namelijk wel degelijk van mening dat de Moderne Westerse Cultuur en opvattingen, ondanks het feit dat daarop voldoende valt aan te merken en ik me niet perse kan vinden in alle uitingsvormen daarvan (bijv. cultuurrelativisme), superieur is aan bijvoorbeeld de islamitische en gangsta cultuur.

Er zijn echter voldoende mensen die van mening zijn dat blanken superieur zijn aan zwarten, of zwarten die van mening zijn dat zwarten superieur zijn aan blanken, enzovoort. Deze 'racisten' zien de huidskleur niet los van de cultuur, zoals meneer Veelkantie doorgaans wel placht te doen, maar zien bepaalde al dan niet culturele componenten als intrinsiek en genetisch onderdeel van de huidskleur en verdere genetische opmaak. En soms valt er ook niet te ontkennen dat bepaalde gedragingen genetisch ingebakken (b)lijken te zitten in een bepaalde raciale opmaak. Het is buitengewoon lastig om een onderscheid te maken tussen hetgeen al dan niet cultureel en hetgeen raciaal bepaald is in de mens.

In positieve zin hebben we daar ook weinig moeite mee. Bijvoorbeeld het onontkoombare feit dat zwarte mensen doorgaans fysiek sterker zijn dan blanke en Aziatische mensen. Of dat blanke op hun beurt weer beter presteren in minder fysieke taken en takken van sport. Je zult bijvoorbeeld niet zo snel een zwarte schaakgrootmeester tegenkomen. Blanken moeten echter weer erkennen dat, als het aankomt op zaken als exacte wetenschappen en ijver, dat wij onze meerdere moeten erkennen in Aziaten. Het één en ander is dan ook heel goed evolutionair te verklaren.

Zoals alles heeft iedere zaak tenminste drie kanten. De opinie voor, de opinie tegen en de feiten. Zoals gezegd hebben maar weinig mensen er moeite mee om pluspunten van bepaalde rassen en culturen te erkennen en te benoemen.

Neem bijvoorbeeld het politiek correcte linkse VARA programma DWDD die ieder jaar 'De Zwarte Top 50' samenstelt. Het gaat dan om 'zwarte muziek' en 'zwarte artiesten' die zouden uitblinken in muziekstromingen als blues, jazz en soul. Men vind het in deze politiek correcte kringen, waar men normaliter heel graag zelfs het bestaan van rassen wenst te ontkennen in het kader van het cultuurrelativisme, heel vanzelfsprekend dat blanken nou niet echt gezien mogen worden als raciale dan wel de culturele uitblinkers in de genoemde muziekstromingen zoals o.a. blues, jazz en soul.

Zou je echter andersom een 'Blanke Top 50' willen samenstellen, met alleen maar blanke artiesten die uitblinken in punk, new wave, symfonische rock, en daar enkele avondvullende programma's van willen maken dan is het onvermijdelijk dat dit het stempel 'racistisch' meekrijgt en het geboycot zal worden door dezelfde politiek correcte cultuurrelativisten. Het is zeker niet het enige terrein waarop blanken zich on(der)geschikt dienen te maken aan zwart.

NAACPEen nog sprekender voorbeeld is bijvoorbeeld dat er enorm veel instituten, NGO's en organisaties zijn die zich bezighouden met uitsluitend en alleen het 'bevorderen, behouden en cultiveren' van met name de zwarte mensen en de zwarte cultuur. Genoemde worden volop erkent als legitieme organen en spreekbuizen die namens de zwarte bevolking van bijvoorbeeld Afro-Amerikanen spreken. Zodra er een al dan niet vermeend raciaal issue, doorgaans tussen zwart en blank, opduikt worden deze organisaties geciteerd in o.a. de media. Kortom, men kent aan genoemde organisaties enorm veel autoriteit toe. Geen politiek correcte cultuurrelativist die er aanstoot aan neemt dat er organisaties zijn die als enige doel het bevorderen van de belangen van zwarte mensen hebben en dat blanken zich daar naar te richten en schikken hebben.

Kunt u zich voorstellen dat er sprake zou kunnen zijn van enorm veel instituten, NGO's en organisaties zijn die zich bezighouden met het 'bevorderen, behouden en cultiveren' van met name de blanke cultuur? Kunt u zich voorstellen dat zodra er een al dan niet vermeend raciaal issue, tussen bijvoorbeeld zwart en blank, opduikt dat deze organisaties geciteerd worden in o.a. de media? Kunt u zich voorstellen dat een dergelijk instituut, NGO of organisatie de autoriteit krijgt om namens alle blanken te spreken en dat deze organisaties als enige doel het bevorderen van de belangen van blanke mensen hebben en dat zwarten zich daar vaak maar naar te richten en schikken hebben. Het is ondenkbaar!

Er zijn wel enkele van deze 'blanke' organisaties en politieke entiteiten maar die worden stuk voor stuk zonder uitzondering in de hoek van de 'racisten', 'xenofoben' en 'rechtsextremisten' gedrukt en vervolgens gediskwalificeerd en gedelegitimeerd. Daar waar de niet zelden zonder meer zeer racistische anti-blanken uitspraken van zwarte organisaties met de mantel der cultuurrelativistische liefde worden bedekt moeten genoemde organisaties, bijvoorbeeld het Britse UKIP, constant op hun tenen lopen om geen enkele ook maar enigszins 'controversiële' uitspraak, of uitspraak die ten kwade te verbasteren, verbuigen of anderszins uit context te rukken is, te doen. Wetende dat iedere minimale aanleiding voldoende kan zijn om de organisatie of politieke beweging politiek, maatschappelijk en juridisch in diskrediet en grote problemen te manoeuvreren. En dat simpelweg en alleen maar omdat men het lef heeft om, deels maar zeker niet alleen maar, op te komen voor de belangen van autochtone bewoners van een land.

De vraag is dus beantwoord. En het antwoord is dat je best een 'racist' mag zijn in ieder denkbaar opzicht zolang jouw racisme zich maar beperkt tot het blanke ras. Of als je met een religieuze leer in de hand bepaalde bevolkingsgroepen, waaronder Joden, homoseksuelen en vrouwen, als ongeschikt of minderwaardig kenschetst. Want ook religie is kennelijk een legitieme reden om de ijzeren wet van de gelijkheid met voeten te treden en buiten de kaders van het culturele relativisme te treden. Ook daarin bestaan er overigens gradaties. Christenen kunnen zich bijvoorbeeld veel minder 'racisme' en daarop gebaseerde 'discriminatie' veroorloven dan bijvoorbeeld moslims. Met het discrimineren van bijvoorbeeld homoseksuelen, vrouwen en ongelovigen kom je als christen of christelijk instituut dan wel organisatie meestal nog wel weg. Maar zou je moslims en Joden discrimineren dan is de grens in maatschappelijk en juridisch opzicht snel bereikt. Moslims mogen iedereen discrimineren zonder dat er een (VARA?) haan naar kraait.

het begint vele malen complexer te worden als je een blanke man bent die zich niet nadrukkelijk bekeert of onderworpen heeft aan de politieke correcte doctrine en de basisprincipes van het cultureel relativisme (samen te vatten als: 'ja er zijn misschien wat probleempjes MAAAAAR... socio-economische omstandigheden... armoede... huisvesting... werk... cultuur... kansloos, enzovoort, blablabla) niet in acht neemt. Dan kan het niet anders dan dat ook maar de minste kritiek op een bepaalde cultuur, religie of 'volksaard' voortkomt uit onversneden 'racisme', 'xenofobie' of andere ontaardheid'. Of één of andere nare geestesgesteldheid, zoals het zeer mysterieuze 'islamofobie', waardoor je subiet sociaal maatschappelijk, zo nodig beroepsmatig, politiek, economisch en desnoods juridisch in 'quarantaine' geplaatst moet worden opdat jouw 'hoogst onethische en immorele denkbeelden' de samenleving niet 'besmetten'.

Kortom, de vraag wanneer je geen 'racist' zou mogen zijn laat zich maar moeilijk beantwoorden zonder een veelheid aan allerhande niet zelden volstrekt onnavolgbare factoren, omstandigheden, al dan niet religieuze en politiek ideologische dogmatiek in acht te nemen. Meneer Veelkantie moet u derhalve het antwoord helaas schuldig blijven.

Het enige waarin ik u kan voorzien is een verder volstrekt onvolmaakte vuistregel. Ja u mag hoogst 'racistisch' zijn zolang het maar niet jegens mensen met een andere huidskleur dan blank of een zeer exotische al dan niet barbaarse religieuze opvatting is. Hoe exotischer het ras en hoe barbaarser de religieuze overtuiging en gebruiken zijn hoe verder u van enige kritiek daarop verwijderd moet blijven. Ik kan u echter helaas geen enkele garantie geven dat dit afdoende is om niet als 'racist' gebrandmerkt te worden als u zich niet tot een bepaalde ideologische incrowd mag rekenen!

Permanente koppeling naar dit artikel: http://veelkantie.nl/blog/2014/05/07/waarom-zou-je-eigenlijk-geen-racist-mogen-zijn/

Laat een reactie achter