Feed on
Posts
Comments

In een eerder artikeltje vertelde ik al eens dat ik een vrij agressieve vorm van artritis heb.

Een paar jaar geleden kon ik door de permanente (gewrichts)ontstekingen in ondermeer de rug, nek, knieën en voeten (daarnaast ook de handen en vingers, maar daar loop je niet mee) bijna niet meer lopen.

Ik heb jarenlang (circa 18 jaar lang in steeds een verder vorderend stadium) moeten martelen (letterlijk) en strijden via de reumatoloog om in aanmerking te komen voor een biological. Dat spul was toen nog hoogst experimenteel en koste zo’n € 1.500,00 per shot.

Ik ben in die jaren soms enorm wanhopig geweest. Ik zag namelijk, naarmate de aandoening in een verder stadium kwam, mijn wereldje steeds kleiner worden. Een dagje Efteling was al jaren een ware martelgang. Ik sleepte mezelf van bankje naar bankje, kon vervolgens nergens in en was evengoed de enige die blij was als er een rij van een uur of meer voor een attractie stond. Dan kon ik de pijn een beetje laten zakken en weer op adem komen.

Op den duur werd zoiets eenvoudigs en gewoons als boodschappen doen zo langzaam maar zeker een hele opgave. Ik heb nog nooit zoveel terrasjes gezien als in die tijd. Ik heb serieus overwogen om, als vent van toen nog geen 40, een rollator te kopen. U weet wel, met zo’n zitplankje. Gelukkig kwam de toestemming om de injecties te gebruiken er eerder dan de rollator.

Uiteindelijk kreeg ik na jaren toestemming om deze peperdure (nu zo’n € 750,00 per injectie) medicijnen te gaan gebruiken. Binnen een paar maanden nadat ik mezelf begon te injecteren was ik weer op de been. Sinds die tijd ben ik weer relatief mobiel. Dat wil zeggen, ik kan circa 15 minuten in een hoog tempo, en circa een half uur tot een uur in een heel rustig tempo lopen zonder te vergaan van de pijn.

De schade aan de gewrichten zal zich niet meer herstellen, dus daar zal ik een leven lang last van hebben. Maar de (gewrichts)ontstekingen zijn tot een minimum teruggebracht. Zelfs de nagels op mijn vingers, die letterlijk kromgroeide van de ontstekingen en andere ellende zien er weer normaal uit. En ook de nagels op mijn tenen, die ik volledig verloor door de ontstekingen, beginnen langzaam maar zeker weer terug te komen. Al zal het nog jaren duren voordat die er weer een beetje normaal uitzien.

Neemt u van mij aan dat ik enorm gelukkig ben met de toegenomen kwaliteit van leven tot op heden. Goed, mijn lichaam kent zo zijn beperkingen en de injecties kennen zo hun nadelen, waaronder een sterk onderdrukt immuunsysteem dus grotere vatbaarheid voor griep en andere ziekten, maar dat weegt niet op tegen het feit dat ik relatief pijnvrij en weer mobiel ben.

Ik heb er alleen wel een redelijke aversie tegen bepaalde mensen aan overgehouden. Want wat zijn mensen soms oervervelend, stronteigenwijs en bemoeizuchtig! Waaraan ik me ergerde waren bijvoorbeeld de ongevraagde maar vaak goedbedoelde adviezen van mensen om me heen.

Waaraan ik me helemaal wezenloos irriteerde waren de minder goedbedoelde ‘levensadviezen’ van bekende maar soms ook wildvreemde mensen. Moet u zich voorstellen dat wildvreemde mensen je aanspreken met ‘wat heb jij nou?’ om je vervolgens even de (levens)les te lezen! En ja, dat gebeurde met regelmaat als ik bijvoorbeeld op één van de vele terrasjes zat om een beetje bij te komen.

Vooral de laatste hadden er een ideologisch, ja bijna religieus belang bij om mij ervan te betichten op een foute manier te leven. Het ‘wat heb je…?’ en het vervolgens prediken legt op de lippen bestorven van dit soort ‘zendelingen’.  

En ja hoor, daar kwamen dan de adviezen… Want hoe durf je te roken en/ of een biertje te drinken als je een aandoening hebt… En als ik bijvoorbeeld niet strikt vegetarisch of zelfs veganistisch zou leven dan was het volgens deze mensen vooral aan mezelf te verwijten dat ik doodziek van de ontstekingen, en de soms nog ongezondere medicamenten, en nagenoeg gehandicapt was.

Ik moest namelijk vooral ‘natuurlijker’ gaan leven. ‘Biologisch’ en ‘alternatief’ noemde men dat dan. In de praktijk betekende dat dat ik allerhande voedingsmiddelen moest laten staan. Of ik moest er minstens een ‘biologische’ variant van gaan gebruiken. Vlees eten was helemaal des duivels.

Kortom, het feit dat ik zo ongezond was, was vooral mijn eigen schuld, aldus de wijsneuzen. Zou ik strikt dit of dat (macrobiotische) dieet volgen dan was ik zo weer op de been, zo bezwoer men mij.

Tegensputteren, zo van… mijn aandoening is een auto-immuunziekte en heeft niets met voeding te maken, had geen zin. Want dat resulteerde er in de regel in dat men met veel misnoegen opstond van de plek die men zich even daarvoor toe-eigende aan MIJN tafeltje op het terras en mij van alles en nog wat verweet en al wegwerp-gebarende weg beende.

Niet zelden wierp men mij bij het opstaan en weg benen nog wat verwijten toe. Bijvoorbeeld: ‘dan moest je het zelf maar weten als jij jouw leven letterlijk wil VERKANKEREN met bio-industrie troep en je misplaatste vertrouwen in big pharma!!!’. En dat ‘VERKANKEREN’ werd dan zeer nadrukkelijk uitgesproken en klonk veeleer als een soort van banvloek. Een soort van wensgedachte.

Sommige zijn nog gekker dan het paard van christus. Die vonden dat ik naast het ‘biologische eten’ ook moest doen aan ‘hoppen’. En nou heb ik tegen hop helemaal niets, want dat zit in bier, maar daarmee bedoelde men dat ik de via transcendente meditatie de zwaartekracht moest overwinnen. Dan had ik mijn gewrichten helemaal niet meer nodig!

Andere hadden wel weer een vriendje die de één of andere vage machine had waarmee hij wel even mijn lichaam door kon meten. En dan zou ik met behulp van de door hem voorgeschreven peperdure homeopathische middelen en kruidenelixers weer snel kerngezond zijn.

Wat mij opviel aan dit soort mensen is dat zij in de regel bezig zijn een ‘probleem’ bij hun veronderstelde ‘oplossing’ te vinden. Net zoals men al jaren het besnijden van jongetjes en mannen voorstelt als dé oplossing voor alles dat er ook maar mis kan gaan in een leven. En weerleggen wetenschappers de ene flauwekul dan komt men weldra met de volgende ‘wetenschappelijk bewezen fysieke voordelen van het amputeren van de voorhuid’ aanzetten.

Zo ook de mensen die leven naar de ‘wijsheden’ van de één of andere zelfbenoemde ‘goeroe’, met al dan niet 100 Rolls Royces of andersoortige ‘gids’ in hun leven. Alles dat een mens kan mankeren, van puistjes op je reet tot aan AIDS zou te wijten zijn aan je voedingspatroon en het ‘verkeerd kanaliseren van je energie’, of je ‘chakra’s’ die niet goed uitgelijnd zijn, of iets dergelijks.

Bewijzen heeft men daar niet voor. En die zullen er ook nooit komen. Maar dat zou weer de schuld zijn van ‘big pharma’ en/ of de leden van de één of andere ‘illuminatie’ en/ of andere ‘geheim genootschap’ die het voor het zeggen zouden hebben in deze wereld.

Gelukkig denkt het merendeel van de mensheid dat deze lieden knotsgek zijn. Maar toch blijkt dat dit soort denkbeelden langzaam maar zeker door druppelt onder gewone stervelingen. Zelfs in overheidskringen.

Want dringt de overheid er niet al jaren op aan dat wij vooral ‘gezonder’ en vooral ook ‘biologischer’ moeten gaan eten en leven? Want al dat lekkere leven en
genieten… dat is maar slecht voor ons, zo weet men zeker. Dus daar moet een einde aan komen. En gaat dat niet goedschiks dan wel met dwang van de overheid. En daar ijvert men ook stevig voor. Vooral door een ‘probleem’ bij hun veronderstelde ‘oplossingen’ te vinden.

Dus is onze overheid zoekende naar een instantie van statuur om haar overtuiging met ‘wetenschappelijke bewijzen’ te onderbouwen. Maar dat wil niet echt lukken.

Zo wilde de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit wel eens van de gezondheidsraad weten of ‘biologisch’ nou werkelijk zo ‘logisch’ is. Want daar stuurt men om wat voor reden dan ook al jaren op aan. Helaas had de gezondheidsraad daarop geen pasklaar antwoord. Want voor de veronderstelling dat ‘biologisch’ zoveel beter zou zijn voor de volksgezondheid bestaat er tot op de dag van vandaag geen milligram wetenschappelijk bewijs.

En dan moet ik toch wel iets triomfantelijks en iets van zoete wraak onderdrukken. Want ik huldig al net zo lang de ‘wijsheid’ dat je vooral lekker moet leven. En ja beste New Age zotten, dat omvat ook een biertje (teveel) en het gebruik van tabak en dierlijke resten. En geloof me dat dit veel beter voor mens en milieu is!

Want je gaat dan kennelijk wel eerder dood, maar ook dat ruimt lekker op. En laten we wel zijn… als je lekker voor de kat zijn Korte Urine Trechter weg leeft ga je ook niet zo verzuurd de grond in. Dus mensen… LEEF!!!

Leave a Reply