Het was weer eens tijd om een voorraadje Dolmadakia aan te leggen. Ofwel wijnbladeren gevuld met lamsgehakt, rijst, ui, knoflook, paprikapoeder, kaneel, verse munt, peterselie, peper en zout.

Het is een behoorlijk klusje dus maken we, als we Dolmadakia maken, een flinke voorraad in één keer. We hebben echter met een mazzeltje zoveel wijnbladeren ingekocht, 6 kilo voor slecht € 3,00, dat we een Grieks weeshuis een week zouden kunnen voeden.

Het was niet de eerste keer dat we Dolmadakia maakten. We hebben daarom de bereidingswijze en daarbij de nodige tekst al eens eerder op Veelkantie gepubliceerd.

Hieronder geven we daarom uit gemakzucht de verkorte versie weer, maar als u het naadje van de kous qua bereiding en ingrediënten wilt weten kunt u op deze link klikken.

Het was eerst zaak om de wijnbladeren uit te zoeken, te spoelen en op maat te sorteren.

Dat laatste ging redelijk makkelijk deze keer. In de pot die wij opentrokken zaten nagenoeg alleen maar groot formaat wijnbladeren. Dat hebben we wel eens anders meegemaakt. Het zijn echter de grote wijnbladeren die zich er goed voor lenen om Dolmadakia van te draaien. In die zin waren we behoorlijk tevreden over in ieder geval de eerste pot wijnbladeren de we opentrokken.

We moeten wel opmerken dat de kwaliteit in de regel wat minder was. Ongeveer een derde van de pot was onbruikbaar. Maar zelfs dan was het een overvloed aan wijnbladeren. En je moet maar zo denken, alle waar naar zijn geld.

Terwijl mevrouw Veelkantie het op zich nam om de wijnbladeren uit elkaar te peuteren, te spoelen en op maat te sorteren, boog meneer Veelkantie zich over het bereiden van de vulling.

Een uitgebreidere beschrijving van het bereiden van de vulling kunt u lezen onder het artikeltje dat ik eerder plaatste op dit blog.

Na het sorteren en spoelen van de wijnbladeren kon mevrouw Veelkantie direct aan de slag met het vullen en vouwen van de Dolmadakia, waarvan u eveneens onder de genoemde link de volledige werkwijze kunt vinden.

Hoogste tijd voor meneer Veelkantie om de pan te voeren met onbruikbare wijnbladeren. Dit voorkomt dat de Dolmadakia tijdens het koken wat aanbranden aan de bodem en randen.

Vorige keer voerde ik alleen de bodem van de pan waardoor de Dolmadakia evengoed wat bruinde aan de zijkant van de pan. Gezien het feit dat we deze keer toch omkwamen in de wijnbladeren voerde ik ook de zijkanten. Nu kon er echt niets meer misgaan.

Ik was net op tijd klaar met het klusje, want de eerste Dolmadakia was al klaar.

De Dolmadakia die mevrouw Veelkantie rolde plaatste ik zorgvuldig in de pan. Het is namelijk zaak om de Dolmadakia zo in de pan te plaatsen dat ze elkaar tegenhouden niet weer uit te rollen tijdens het koken.

Om dezelfde reden plaatste ik een omgekeerd bord op de volle pan met Dolmadakia. Door de druk van het bord voorkom je eveneens dat de Dolmadakia gaan drijven, uitrollen, leeglopen en kapot borrelen. Nu kun je dat evengoed nooit helemaal voorkomen, maar wel tot een minimum beperken.

Na een goed half uur koken was de rijst in, en de wijnbladeren om de Dolmadakia gaar. Dus tijd om, na enig afkoelen en het overtollige water af gieten, alvast een portie uit de pan te vissen.

De overige Dolmadakia belanden in de vriezer. Het is namelijk heerlijk om van de zomer een pakje Dolmadakia uit de vriezer te vissen, te ontdooien en even warm te stomen.

Maar terug naar het eten van vanavond.

Buiten de Dolmadakia hadden we namelijk nog meer op het menu van deze avond staan. Zoals de Gyrosworsten die wij gisteren produceerde. Daarnaast hadden we ook nog Gigantes, ofwel grote reuze witte bonen, in tomatensaus, uiteraard Tzatziki en een ruime hoeveelheid boerensalade van tomaten, komkommer, bladsla, uien en grof gebrokkelde Feta kaas.

Tijd dus om de borden op te maken.

Ziet u die prachtige Gyrosworsten? Ze waren heerlijk. Net als de Dolmadakia heerlijk waren!

We aten ons buikje rond, en toen was het eindelijk tijd om te ontspannen. En dat deden we met (nog) een paar biertjes en een leuk spelletje op de computer. Het is natuurlijk onnodig om te zeggen dat meneer Veelkantie het spelletje won. Maar ik zeg het toch maar even…

Wij hopen dat u met zo lekker gegeten heeft als wij deden. En anders is morgen uw kans om lekkere Dolmadakia te maken!