Helaas vernam ik vannacht, terwijl ik werkte aan een artikel, het nieuws dat Robin Williams zichzelf van het leven heeft beroofd. Williams worstelde al bijna een leven lang met een drugs en alcoholverslaving en werd geteisterd door hevige depressies. De drugverslaving overwon hij. De alcoholverslaving overwon hij helaas niet. Hij werd slechts 63 jaar.
Het gebeurd niet zo snel, dat ik echt ontdaan ben door de dood van een beroemdheid, die we allen maar oppervlakkig kennen. Meestal is het ook maar kitsch en gaat het, sec beschouwd, om non-talenten. Maar om wat voor gekke reden dan ook raakt de dood van multi-talent Robin Williams me dan weer wel. En ik zal daarin vast niet alleen en uniek zijn.
Ik zal nooit begrijpen, althans dat hoop ik dan maar, waarom iemand zichzelf van het leven beroofd. Dat het leven je zo zwaar valt dat je vrouw, kinderen, familie, succes en kortom alles dat je lief is wilt verlaten voor het grote niets, de dood, en eerdergenoemde in vertwijfeling en verdriet achterlaat en wetende dat jij hen dit grote verdriet bewust zult aandoen.
Het bewijs in ieder geval maar weer wat voor een ontzettende sluipmoordenaar depressies kunnen zijn. Zeker in combinatie met een drugs en/ of alcoholverslaving (oorzaak of gevolg?). Ook, net als depressiviteit, zijn verslavingen sluipmoordenaars die zelfs na miljoenen slachtoffers en minstens net zoveel doden heel zwaar onderschat worden.
De dood van Williams bewijst maar weer eens dat ook onvoorstelbaar getalenteerde en succesvolle mensen niet immuun zijn! Gelukkig liet Williams een enorme erfenis achter waaraan wij ons, egoïstisch als wij zijn, zo nu en dan kunnen laven. Daarom, ter nagedachtenis, een kleine overview van de vele prachtige kunststukjes die hij ons naliet.
Recente Blog Reacties