«

»

jun 16 2011

Bericht afdrukken

Dierenwelzijn

Zoals u weet zijn de Veelkantie's gek op dieren. Nadat ze goed in de kruiden zijn gezet en de benodigde tijd op de Smoker of Barbecue hebben gelegen kunnen ze overheerlijk zijn.

Wil dat zeggen dat de Veelkantie's niet geven om dierenwelzijn?

Uiteraard wel. Een dier, ook als deze uiteindelijk geconsumeerd gaat worden, hoeft wat ons betreft niet onnodig te lijden. Als we daarom het lijden van dieren kunnen beperken dan zullen we dat niet nalaten. Maar we moeten het ook weer niet overdrijven. Mensen maken onderdeel uit van het dierenrijk, en in het dierenrijk is het doorgaans eten of gegeten worden.

In het mensenrijk, eveneens een diersoort, is het niet anders.

Er is natuurlijk al een lange tijd een discussie gaande over het eten van vlees. Dat heeft zich de laatste tijd enigszins verplaatst naar het ritueel slachten van dieren. Dat zou onnodig wreed zijn.

Of het dier meer te lijden heeft door ritueel slachten dan door het zogenaamde 'verdoofde' slachten is een onderwerp op zichzelf waarover veel discussie bestaat. Het antwoord is erg afhankelijk van de ideologische, religieuze of politieke positie die men inneemt.

Feit is echter dat er op geen enkele wijze wetenschappelijk onbetwistbaar bewezen of onbewezen is dat dieren meer te lijden hebben door het slachten zonder 'verdoving'. Hetgeen vrij logisch is omdat wij ons niet in de positie van een dier kunnen verplaatsen, en voornamelijk omdat mensen en dieren geen gelijkwaardige zijn als het gaat om de mate van zelfbewustzijn.

In een eerder opinieartikel: Biologisch? Ook heel lo…. euh, ecolo… nou… E. Coli… gisch! stelde ik al aan de kaak dat er mensen zijn die hun stinkende best doen om dieren en mensen gelijk aan elkaar te schakelen. Ik verzet me daartegen. Niet in de laatste plaats omdat dit 'vermenselijken' van dieren gepaard gaat met een enorme hoeveelheid propaganda en fabels waaruit zou moeten blijken dat dieren zich in gelijke mate bewust zouden zijn van hun bestaan en omgeving als mensen dit zijn. Ze zouden zelfs beschikken over 'menselijke' emoties.

In hetzelfde artikel maak ik daar korte metten mee. De mens is het enige dier dat zich placht te verontschuldigen voor zijn bestaan en zich schuldig kan voelen voor het doden van dieren.

Zou willekeurig welk ander dier hetzelfde menselijke gedrag vertonen dan zou dit het einde van zijn soort betekenen. Je zult een roofdier, anders dan de mens, zich geen moment af zien vragen of zijn prooi niet onnodig te lijden heeft onder zijn methode van jagen en opeten. Integendeel!

Instinctmatig weet een carnivoor of omnivoor dat hij nu eenmaal vlees moet eten om gezond en sterk te blijven en het overleven van zijn soort zodoende zeker te stellen. Een beter bewijs voor het feit dat dieren en mensen anders in het leven staan en het leven anders beleven is er natuurlijk niet. Zelfs uw poezelige schootkat vangt, vermoord en eet zodra hij de gelegenheid schoon ziet uw kanarie of hamster op. Hij of zij zal zich er geen moment schuldig over voelen.

Het bewustzijn van de mens is zodanig door geëvalueerd dat wij ons grote levensvragen zijn gaan stellen. Bijvoorbeeld vragen omtrent de ethiek van het leven.

Een van die ethische vraagstukken is, zoals ik al aangaf, of het eten van dieren wel ethisch te verantwoorden is. En zo ja, of het ethisch te verantwoorden is om dieren zonder 'verdoving' te slachten. En op zichzelf is er met deze vragen niets mis. Zeker niet als je deze vragen vervolgens beantwoord met zuiver wetenschappelijke feiten die ontdaan zijn van ideologische dan wel religieuze hang-ups.

Kunnen we zonder het eten van vlees? Ja dat kan. Het is dan wel zo dat u supplementen zult moeten gebruiken om de natuurlijke vraag van ons lichaam naar bouwstoffen die wij normaliter uit vlees betrekken te omzeilen. Je kunt uiteraard de keuze maken geen vlees meer te eten, maar dat neemt niet weg dat de mens een omnivoor is waarvoor vlees een belangrijk bestandsdeel is.

Je kunt dat laatste willen ontkennen, zoals veel vegetariërs en veganisten doen, maar dat zal de wetenschappelijke en biologische feiten niet uitwissen. Je neemt eigenlijk jezelf dan in de maling. En ook dat mag. Zolang je jouw overtuiging maar niet opdringt aan anderen.

En als we dan toch aangekomen zijn bij overtuigingen, dan doemt vanzelf de volgende vraag zich op. Kunnen wij zonder ritueel slachten?

Ja we kunnen prima zonder ritueel slachten. En als het aan de Veelkantie's zou zijn dan werd het ritueel slachten vandaag nog afgeschaft. Het is volkomen overbodig en een antiek gebruik waarvoor in onze moderne tijd iedere logische basis ontbreekt. Wat rest zijn veelal religieuze dogma's die in de oudheid wel degelijk heel nuttig waren, maar nu totale onzin zijn.

Het alternatief is het beest eerst te 'verdoven' voordat je het mes erin zet. Maar ik schrijf het woord 'verdoven' niet voor niets tussen aanhalingstekens. Want van werkelijk verdoven is objectief geen sprake. Bijvoorbeeld een lange pin door de kop van een koe schieten noem je geen verdoven. En het geeft geen enkele garantie dat het dier ook direct hersendood is. Als we dan toch mens en dier gelijk willen schakelen dan weten we dat de mens in veruit de meeste gevallen gewoon bewust verder kan leven, ook al zijn de hersenen van voor naar achter doorschoten.

Er zijn natuurlijk ook andere methodes om dieren te 'verdoven'. Zoals het bedwelmen van dieren met bijvoorbeeld een gas. Maar dan is het toch vreemd dat radicale dierenactivisten, die de 'bio-industrie' gelijkstellen aan de holocaust, actieve pleitbezorgers zijn voor het vergassen van dieren. Het mag bepaald geen geheim heten dat dit de favoriete methode was om mensen te vermoorden tijdens de holocaust. En als de mens en het dier dan toch gelijk zijn… Beetje gek, is het niet?

Met andere woorden, ik denk niet dat er een mooie methode is om dieren het leven te benemen.

Alles wat daarna volgt bestaat alleen maar uit zeer persoonlijke keuzes en opinies. Wil je geen dieren eten, dan eet je geen dieren. Wil je niet dat dieren ritueel geslacht worden, dan eet je geen ritueel geslachte dieren. Ben je een groot tegenstander van de zogenaamde 'bio-industrie' dan eet je geen vlees of zogenaamd 'scharrelvlees' of 'biologisch' vlees. En wil je wel vlees eten, zoals onze natuur en ons instinct ons ingeeft, dan is ook dat jouw goede recht. Er zijn tegenwoordig keuzes ten over, dus geen mens hoeft het andere mens te dwingen om op zijn manier te leven, of het leven op zijn manier te beleven. Vrijheid blijheid.

Wat we tegenwoordig zien is dat mensen, en dan met name de tegenstanders van het één en ander of juist de voorstanders van bepaalde slachtmethodes, elkaar emotioneel en moreel de tent uit chanteren. Men wil op deze wijze elkaar de overtuiging, zo u wilt het geloof, opdringen. En kennelijk is daarbij ieder wapen, soms zelfs letterlijk, toegestaan.

Goed, we leven gelukkig (nog) in een (relatief) vrij land. Als je een bepaalde overtuiging bent aangedaan dan ben je vrij om dat te belijden en te beleven zoals jij dat wilt. Het is je zelfs toegestaan andere mensen te proberen te overtuigen van jouw overtuiging. Maar het is beslist een brug te ver als je dit dwangmatig wilt doen. Bijvoorbeeld door zoiets als 'ritueel slachten' tot een politiek ideologische kwestie te bombarderen, mensen moreel en emotioneel te chanteren en feiten, fictie en propaganda door elkaar te mengen om andere van jouw standpunt te overtuigen.

Laten we de discussie omtrent deze zaken zo zuiver wetenschappelijk mogelijk houden.

Met zeer grote regelmaat, tegenwoordig bijna dagelijks, worden we door met name de tegenstanders van het eten van vlees geconfronteerd met de 'misstanden' in de 'bio-industrie'. Maar zijn dit, op de uitzonderingen na die de regel bevestigen, echt misstanden of zijn het gewoon de zaken die wij tegenwoordig niet meer willen zien? Denken we tegenwoordig echt dat onze speklapjes en karbonades aan de boom groeien? In dat geval moet ik u telleurstellen.

Om een dier geschikt te maken voor consumptie zal je het eerst moeten doden, de ingewanden moeten verwijderen, het bloed weg laten lopen, het aan stukken moeten snijden, moeten fileren, moeten laten besterven, enzovoort. Dat is nu eenmaal de realiteit.

Kan een dier daarbij in doodsnood verkeren? Ongetwijfeld. Kan het dier daarbij pijn beleven? Daar hebben de wetenschappers geen eenduidig antwoord op, maar zelfs al zou dit zo zijn. Onze prooidieren, want meer of minder zijn het niet, zal niet meer of minder paniek of pijn beleven dan een prooi die in de prachtige, maar oh zo gruwelijke, vrije natuur het zou beleven. Ik denk dat je als beest beter door een vakkundige slager gedood kunt worden dan minutenlang, of misschien wel veel langer, opgejaagd te worden door een roofdier en dan uiteindelijk op de niet meest zachtzinnige wijze gegrepen en doodgebeten te worden. Als van het laatste al sprake is. Want het is bepaald geen zeldzaamheid dat roofdieren zich tegoed doen aan nog levende wezens.

Het ombrengen en slachten is een klus waar niet iedereen geschikt voor is. Maar gaat dat ook niet op voor het beroep van chirurg? Of wat te denken van mensen die de rotzooi opruimen na een auto-ongeluk, een ramp, een aanslag, een moord, enzovoort?

In die gevallen zeggen we ook niet dat de patiënt dan maar dood moet gaan aan zijn of haar kwaal, of dat we de ledematen en lijken van slachtoffers van een ongeluk of aanslag maar op straat moeten laten liggen omdat wij de beelden ervan niet verdragen of niet geschikt zouden zijn om dit soort werkzaamheden te doen. Dan laten we ook het gezonde verstand prevaleren en laten we de job over aan mensen die daar wel geschikt voor zijn of er tegen kunnen terwijl wij op kantoor nog eens een stapel papier verplaatsen en kletsen bij de koffieautomaat.

Er is een tendens ontstaan waarbij de mens zichzelf steeds verder van de natuur plaatst. Alsof wij geen onderdeel meer zouden zijn van het dierenrijk. En dat terwijl wij evolutionair gezien niet veel meer zijn dan veredelde rechtop lopende apen met een veel te groot brein voor onze, wederom sec evolutionair gezien, fysieke ontwikkeling. We zijn (nog) geen 'astrale wezens' maar we gedragen ons wel zo. We lopen emotioneel uit de pas met onze fysieke evolutionaire status.

De ironie wil dat dit mede-veroorzaakt is door het eten van vlees. Zouden wij op dit punt van onze evolutionaire zijn het eten van vlees staken dan evolueren we niet meer maar zullen we degenereren. Er zit geen achteruit op de evolutie. Het enige dat we kunnen is vooruit gaan.

Als alle de zichzelf 'moreel boven ons gestelde' wanende mensen werkelijk vooruitgang willen boeken, en willen dat onze fysieke zijn onze emotionele en ethische zijn op termijn bijbeent, dan is het volkomen onlogisch een rem te zetten op onze evolutie door zichzelf maar vooral ook andere 'principes' op te leggen waardoor er veeleer sprake zal zijn van een collectief degeneratie van de mens naar een niveau waarop het alles behalve beter gesteld was met de wereld en de mens.

Het koesteren van idealen, ik doe het niet want ik leef graag in de realiteit van vandaag, is allemaal leuk en aardig. Maar de geschiedenis wijst uit dat je deze idealen niet kan opleggen aan hele volksstammen van mensen zonder dat daar enorm bloedvergieten van komt.

Ik verwijs graag naar het Marxisme, het Maoïsme, het Islamisme, het Nazisme, het Communisme en nog talrijke andere isme en geloofsleren die stuk voor stuk verantwoordelijk zijn voor het feit dat onze oudheid en moderne geschiedenis geschreven is in de hectoliter bloed van de honderden miljoenen slachtoffers van hun idealen.

Als we het dan toch over wreedheden hebben…

Het enige dat belangrijk is, is vrijheid. De rest is onzin! Al de bevlogen mensen die het zo op hebben met het dierenwelzijn zouden eens na moeten denken over het menselijke leed dat hun, of vergelijkbare, idealen heeft en nog zal veroorzaken. Ik zou zeggen… verbeter de wereld en begin bij jezelf. En hou het bij jezelf als de wereld kennelijk nog niet toe is aan het nastreven van jouw 'hoogstaande' idealen en 'moreel ethische' besef. Daar komt ellende, bloedvergieten en onvrijheid uit voort. Laat u overtuigen door onze geschiedenis!

Ik ga primair voor het mensenwelzijn. In dat opzicht verschil ik niets met dieren die ook allemaal strijden voor hun eigen welzijn, en als het even kan voor werelddominantie! Ik heb niets tegen het 'verbeteren' van de wereld. Maar dit mag niet ten kosten gaan van onze eigen soort.

Permanente koppeling naar dit artikel: http://veelkantie.nl/blog/2011/06/16/dierenwelzijn/

Laat een reactie achter