De trend om ons voedsel steeds ‘verser’ te eten neemt in populariteit toe. Enige echte toegevoegde waarde heeft het niet. De meeste ‘voordelen’ en ‘toegevoegde waarde’ van ‘vers’ voedsel zijn verzonnen of niet bestaand. Blikvoedsel is in veel gevallen feitelijk verser dan bijvoorbeeld rauwe sperziebonen van de supermarkt. Maar dit kan de trend niet stuiten.
Reden voor Belgische toprestaurants om nog een stapje verder te gaan:
Delicatesse: levende garnalen
ANTWERPEN - Belgische toprestaurants hebben een nieuwe delicatesse op het menu staan: garnalen die levend worden bereid én geserveerd.
Sinds kort brengt een aantal garnalenvissers de dieren levend aan wal, waardoor restaurants de mogelijkheid krijgen de schaaldieren levend te bakken, frituren of koken. Chefkok Filip Claeys van het sterrenrestaurant De Jonkman in Brugge, presenteert de dieren zelfs levend aan zijn gasten. "Die reageren zeer enthousiast. De garnalen smaken een stuk zoeter dan die gekookt worden aangeleverd", zegt de kok.
Volgens Claeys is niet wreed om de diertjes levend te bereiden. "Ik bak ze vooral in olie in een hete pan. Die heeft zeker een temperatuur van 100 graden. Het duurt 2 à 3 seconden voordat ze dood zijn. Mosselen vliegen ook levend in de pot. En oesters. Die eten we zelfs levend op."
In het artikel heeft Chefkok Filip Claeys het over ‘gekookte garnalen’. Kennelijk heeft hij nog nooit gehoord van rauwe garnalen die je zelfs in de supermarkt en op de markt kunt kopen.
Nogmaals, de toegevoegde waarde van in dit geval levend aangeleverde garnalen is onzin. Garnalen die fabrieksmatig gekookt worden, worden eveneens levend gekookt. Het is niet dat men in de fabriek de garnalen voorafgaande aan het koken dood maakt. Het genoemde smaakverschil kan hoogstens in de bereiding zitten maar heeft niets te maken met levend of dood.
Een ding staat wat mij betreft wel vast. Zo vers als men zeevruchten in Aziatische landen eet moeten we niet willen. Want dat is geen delicatesse meer, maar gewoon walgelijk!
4 reacties
Naar het reactie formulier ↓
Yvonne
25 augustus 2011 om 10:24 am (UTC 2) Koppeling naar deze reactie
Als aanvulling wil ik graag vertellen dat ik ooit garnalen heb gegeten die direct van de vissersboot kwamen – diezelfde ochtend gevangen, aan boord gekookt in zeewater. Dat waren de lekkerste garnalen ooit. Met afstand.
Dus eigenlijk kan ik mij er wel wat bij voorstellen, die garnalen die zeer kort van te voren nog leefden. Maar levend op je bord?? Brrr!
Meneer Veelkantie
26 augustus 2011 om 1:18 am (UTC 2) Koppeling naar deze reactie
Yvonne,
Neem van mij aan dat het koken van garnalen in zeewater veel extra smaak geeft. Hetzelfde resultaat kun je overigens bereiken door rauwe hele garnalen, bijvoorbeeld van de markt, in water met zout te koken. Probeer het maar eens uit
DD
26 augustus 2011 om 11:10 pm (UTC 2) Koppeling naar deze reactie
Veelkantie heeft voor een groot deel een punt vind ik. Emotioneel eten of proeven, tussen eten en proeven zit ook een groot verschil, marketing heet zoiets. Iets levend op je bord, of herkenbaar (voorbeeld vis) is iets wat veel nederlanders niet willen. In veel andere culturen is levend of rauw regelmatig terug te vinden. Soms is het levend, maar zeer oud, een voorbeeld is deze kaas van oude melk maar verse maden. Casu Marzu
Meneer Veelkantie
27 augustus 2011 om 8:28 pm (UTC 2) Koppeling naar deze reactie
DD,
Klopt. Eten is vooral emotie. begint al in de supermarkt e.d. Daar kiezen veruit de meeste mensen voor de meest kleurige verpakking met het liefst een plaatje van het product erop. Dit terwijl hetgeen dat in de verpakking zit zelden ook hetgeen is wat je op de verpakking afgebeeld ziet staan.
Ik ben er van overtuigd dat de meeste mensen ‘levend’ gekookte garnalen niet zouden kunnen onderscheiden van eerder gedode rauwe garnalen die op gelijke wijze klaargemaakt zijn.
Het bewijs is dat talloze mensen op terrasjes zonder het te weten kraanwater drinken i.p.v. het bestelde bronwater, maar u toch zullen zweren dat bronwater lekkerder is. Overigens spoelen ze bijvoorbeeld in Spa (België) gewoon de plee door met ‘bronwater’. Ofwel gewoon grondwater dat men overal voor gebruikt. Dus ook de afwas. En u betaald er in de winkel, zodra het in een fles met etiketje zit, een paar honderd keer de prijs voor als voor ‘normaal’ (hetgeen bronwater ook is) water.
It’s all in the mind.